Source Code

ο πρωταγωνιστής της ταινίας   Jake Gyllenhaal στο ρόλο του Κόλτερ

                                        ο σεναριογράφος Ben Ripley

                                      ο σκηνοθέτης Duncan Zowie Jones
"Τα τελευταία οκτώ λεπτά"

Όταν διάβασα στο Αθηνόραμα ότι σκηνοθέτης της ταινίας είναι ο Duncan Jones δεν υπήρχε περίπτωση να μη δω αυτή την ταινία.

Το "Moon", του ίδιου σκηνοθέτη, που είχα δει πέρσι επίσης στο σινεμά, ήταν καλύτερη ταινία επιστημονικής φαντασίας, εδώ και πολύν καιρό.
Ευτυχώς "Τα τελευταία οκτώ λεπτά" δε με απογοήτευσαν.
Το σενάριο του Ben Ripley είναι αρκετά καλό.
Ο Κόλτερ ξυπνά από έναν εφιάλτη και βρίσκει τον εαυτό του να ταξιδεύει σε ένα τρένο προς το Σικάγο, μόνο που βρίσκεται στο σώμα ενός ανθρώπου που δεν τον γνωρίζει καν. Ούτε την κοπέλα που κάθεται στο κάθισμα απέναντί του και του συζητά σαν να είναι ζευγάρι. Μετά από ακριβώς 8 λεπτά το τρένο διαλύεται ολοσχερώς από έκρηξη τρομερής βόμβας και ο Κόλτερ βρίσκεται φυλακισμένος μέσα σε μια μεταλλική κάψουλα, αυτή τη φορά, με την πραγματική του ταυτότητα, ως αξιωματικός της αεροπορίας. Από κάποιο εργαστήριο του στρατού του ζητούν να ξαναγυρίσει στο τρένο που εκτινάχτηκε και να ανακαλύψει το βομβιστή πριν επαναλάβει το εγχείρημά του με πολύ ισχυρότερη βόμβα.
Ο Κόλτερ επίσης μαθαίνει... ότι έχει ουσιαστικά πεθάνει, απλά οι στρατιωτικοί χρησιμοποιούν τμήμα της μνήμης του για να τον χρησιμοποιήσουν ως κβαντικό ταξιδιώτη στο χωροχρόνο.
Με μοναδικό αντάλλαγμα να του χαρίσουν... τον οριστικό θάνατο.
Ο Κόλτερ δέχεται να εκτελέσει την αποστολή με πολύ απρόβλεπτες συνέπειες...

Διαβάστε τη συνέντευξη με το σεναριογράφο  Ben Ripley για την επίμονη διαδικασία ανάπτυξης της ιστορίας.

UNSTOPPABLE

Ασταμάτητο.
Μια ταινία που ανέβηκε στη μεγάλη οθόνη το Νοέμβριο του 2010, αλλά ήδη κυκλοφορεί στα βιντεάδικα.
Όντως ασταμάτητο τρένο, σε μια ασταμάτητη περιπέτεια, όπου δεν προλαβαίνεις να σκεφτείς πώς δύο μηχανοδηγοί καταφέρνουν να σταματήσουν ένα ακυβέρνητο τρένο που μεταφέρει επικίνδυνη εκρηκτική ουσία μέσα από πυκνοκατοικημένη περιοχή της Αμερικής.

Το σενάριο βασίζεται σε πραγματικό ατύχημα
CSX 8888 incident
που συνέβη το 2001.

O Tony Scott που έχει σκηνοθετήσει στο παρελθόν ταινίες όπως τις
Top Gun,
Beverly Hills Cop II και
Enemy of the State
είναι μανούλα στις περιπέτειες, γι'  αυτό αν σας αρέσει το είδος, δεν πρέπει να τη χάσετε.

The Adjustment Bureau

Οι Ρυθμιστές.
Μια ταινία επιστημονικής [κοινωνικής] φαντασίας του 2011, βασισμένη στο διήγημα του Philip K. Dick "Adjustment Team" που δημοσιεύτηκε το 1954.
 Επειδή το διήγημα είναι δημόσιο κτήμα [PUBLIC DOMAIN] στις ΗΠΑ, μπορείτε να διαβάσετε σελίδα- σελίδα τη σκαναρισμένη πρώτη έκδοση του διηγήματος, στην ιστοσελίδα της Wikimedia Commons, όπως είχε δημοσιευτεί στο προτελευταίο τεύχος του περιοδικού Orbit Science Fiction.
Το σενάριο της ταινίας τροποποιήθηκε από τον George Nolfi, ο οποίος και έκανε τη σκηνοθεσία.

Ο πολιτικός David Norris [Matt Damon] συναντάει τυχαία το βράδυ της αποτυχίας τους στις εκλογές για τη θέση του γερουσιαστή της Νέας Υόρκης μια κοπέλα, την Elise Sellas [Emily Blunt] και ερωτεύονται κεραυνοβόλα!
Αυτή η συνάντηση μάλιστα τον βοηθάει να βγάλει έναν εμπνευσμένο λόγο, όπου υπόσχεται στους οπαδούς του πως θα συνεχίσει να μάχεται για τη θέση του γερουσιαστή της πολιτείας.
Κάποιοι όμως συνωμοτούν εναντίον του ειδυλλίου! Είναι δε τόσο ισχυροί που μπορούν να ελέγξουν το μέλλον ολόκληρης της ανθρωπότητας.

Οι ρυθμιστές συναντιούνται με τον Ντέιβιντ και τον απειλούν πως αν συνεχίσει να βλέπει την Ελίζα θα αναγκαστούν να επέμβουν στον εγκέφαλό του. Αφού οι ρυθμιστές  αντιλαμβάνονται πως δεν αλλάζει μυαλά, του τονίζουν επίσης ότι αν συνάψουν τελικά δεσμό, αυτό θα αποβεί καταστροφικό για την καριέρα της Ελίζας, η οποία είναι  ταλαντούχα χορεύτρια.


Ποιος θα νικήσει τελικά; Ο μέγας "πρόεδρος" των ρυθμιστών που ελέγχει το πεπρωμένο μας, ή η ανθρώπινη βούληση;


Μην ανησυχείτε. Η εκδοχή της ταινίας έχει, όπως θα φανταστήκατε, αίσιο τέλος 
και ο έρως αποδεικνύεται παντοδύναμος!


Καλογυρισμένη ταινία με εξαιρετικό σενάριο.

Είναι το όγδοο διήγημα του μεγαλοφυούς συγγραφέα που μεταφέρεται στη μεγάλη οθόνη,
ενώ ο ίδιος δεν ευτύχησε να δει καμία από αυτές τις ταινίες, αφού πέθανε στις 2 Μαρτίου 1982,
λίγο πριν βγει στους κινηματογράφους το Blade Runner που σημείωσε μάλιστα μεγάλη επιτυχία,

όπως και άλλες αργότερα:

Blade Runner (1982) βασισμένη στο Do Androids Dream of Electric Sheep?
Total Recall (1990) βασισμένη στο We Can Remember It for You Wholesale
Confessions d'un Barjo (1992) βασισμένη στο Confessions of a Crap Artist.
Screamers (1995) βασισμένη στο Second Variety
Minority Report (2002) βασισμένη στο The Minority Report
Paycheck (2003) βασισμένη στο Paycheck 
Next (2007) βασισμένη στο The Golden Man
The Adjustment Bureau (2011) βασισμένη στο Adjustment Team.

Ο ίδιος ο Philip K. Dick μάλιστα είχε γράψει και ένα σενάριο για τη μεταφορά του διηγήματός του Ubik στη μεγάλη οθόνη το 1974, το οποίο όμως δεν έγινε ποτέ ταινία...

Black Swan

Ο μάυρος κύκνος.

Ένα ψυχολογικό θρίλερ, στο οποίο η  Nina Sayers [Natalie Portman] πρωταγωνίστρια χορεύτρια στο μπαλέτο Λίμνη των Κύκνων προσπαθεί να μπει τόσο πολύ στο πετσί του ρόλου της, που της έχει γίνει έμμονη ιδέα, που μέρα με τη μέρα βυθίζεται στην παράνοια.
Η Νίνα ζει με τη μάνα της την Erica [Barbara Hershey], αποτυχημένη χορεύτρια, η οποία την καταπιέζει αφόρητα για να γίνει τουλάχιστον αυτή μεγάλη ντίβα.
Μια ταινία για τον εφιαλτικό κόσμο  των ανθρώπων του θεάματος πίσω από τη βιτρίνα της δόξας και της μεγάλης ζωής: άγχος, εξαντλητικές δίαιτες, κουραστικά ωράρια με συνεχείς πρόβες, σκηνοθέτες που έχουν καβαλήσει το καλάμι, σεξουαλική παρενόχληση, μονομανία για το τέλειο παίξιμο.


Καλά σκηνοθετημένο από τον Darren Aronofsky, με πολύ καλές ερμηνείες από τις Natalie Portman, και Barbara Hershey.

 
[Τετάρτες στο δημοτικό κινηματογράφο Αλέκα στου Ζωγράφου, με εισιτήριο 3.5 ευρώ.]

Как я провёл этим летом [ΠΩΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ]

 

ΠΩΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 

Mια πολύ περίεργη ρωσική ταινία με θέμα τη ζωή σε έναν απομονωμένο επιστημονικό σταθμό, στη νήσο Αάρτσιμ, χαμένο στην Αρκτική.

Ο νεαρός Πάβελ [Григорий Добрыгин],αποφασίζει να περάσει το καλοκαίρι του στο σταθμό βοηθώντας τον Σεργέι [Сергей Пускепалис] σε συνεχείς μετρήσεις θερμοκρασίας, ραδιενέργειας [ποτέ δεν ξεκαθαρίζεται]. 

Ο νεαρός προσπαθεί να ξεπεράσει την αφόρητη μοναξιά και ανία που νιώθει, παίζοντας βιντεοπαιχνίδια και ακούγοντας ροκ μουσική. 

Το αφεντικό του, ο Σεργκέι του συμπεριφέρεται σαν μαθητούδι και τον καρπαζώνει μάλιστα οποτεδήποτε υποπίπτει σε κάποιο λάθος, κάτι που συμβαίνει συχνά, καθώς ο ναρός αρχίζει να τρελαίνεται και φέρεται συνεχώς πιο περίεργα.

Όταν ο Σεργκέι τον παρατάει για δυο μέρες για να ψαρέψει, ο Πάβελ δέχεται ένα ραδιόγραμμα από τον ασύρματο που του αναγγέλλει το θάνατο της οικογένειας του Σεργκέι, αλλά τα χάνει τόσο πολύ, που σε κατάσταση πλήρους σύγχυσης, δεν ειδοποιεί καν το αφεντικό του όταν αυτός επιστρέφει.

Όταν ο Σεργκέι το μαθαίνει τον κυνηγά με το κυνηγετικό όπλο που έχουν για να προστατεύονται από τις πολικές αρκούδες και ο νεαρός πάνω στην απελπισία του το σκάει για ένα εγκαταλελειμμένο σπιτάκι κοντά στη βάση, όπου παρά λίγο να παγώσει από το κρύο. Κι εκεί όμως τον βρίσκει ο Σεργκέι, που τελικά όμως δεν τον τιμωρεί καν. Αποδεικνύεται ότι απλά ήθελε να τον βοηθήσει να ξεπεράσει την ανωριμότητά του

Ο σκηνοθέτης - σεναριογράφος Αλεξέι Ποπογκρέμπσκι [Алексей Попогребский] μας μεταφέρει στην παγωμένη ομορφιά της Αρκτικής και δείχνει αριστοτεχνικά την εκκεντρική, αλλά αναμενόμενη, συμπεριφορά των ηρώων του.

Ένα θεατρικό θρίλερ, εντελώς διαφορετικό από τις τζεϊμσμποντικές αμερικανιές, που θα σας κάνει να εκτιμήσετε ένα άλλο είδος κινηματογράφου.

Υπέροχη φωτογραφία του  Πάβελ Κοστομάροφ [Павел Костомаров].

Οι ηθοποιοί βραβεύτηκαν με την αργυρή άρκτο  ηθοποιίας στο 60ο Διεθμές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου.

 

The Rite

Η τελετή προσπαθεί να γίνει ο Εξορκιστής του 2011, αλλά δεν καταφέρνει πολλά πράγματα.
Παρά την ικανοποιητική σκηνοθεσία του Mikael Håfström,
ο οποίος καταφέρνει να μας μεταφέρει πειστικά στο σκοτεινό κόσμο των τελετών εξορκισμού,  και την καλή ηθοποιία των Alice Braga, Anthony Hopkins και Colin O'Donoghue, η ταινία πάσχει σοβαρά από σενάριο.
Ο Michael Kovak, μαθητευόμενος Αμερικάνος καθολικός παπάς μεταβαίνει στη Ρώμη για μετεκπαίδευση στην καταπολέμηση του εξορκισμού και συναντά τον αρχι-αντιεξορκιστή ιερέα πατέρα Lucas Trevant, ο οποίος τελικά... καταλαμβάνεται και ο ίδιος από τον Σατανά, αλλά σώζεται εν τέλει από το μαθητή του!
Το μόνο τρομακτικό που βρήκα στην ταινία είναι οι πληροφορίες στο τέλος,
ότι τόσο ο Michael Kovak όσο και ο Lucas Trevant είναι πραγματικά πρόσωπα
που δρουν εντός της Καθολικής Εκκλησίας!

True Grit

'Aληθινό θράσος." Αν ο μεταφραστής ήταν προσεκτικότερος μάλλον θα είχε χρησιμοποιήσει κάποιον άλλον τίτλο. "Σθένος ψυχής", "Αληθινή τόλμη', αλλά πάντως όχι θράσος, διότι η δεκατετράχρονη Mattie Ross δεν είναι καθόλου θρασεία. Αυτό που τη χαρακτηρίζει είναι η ευφυΐα, το πείσμα, η ισχυρή θέληση.
Η Μάτι [πολύ καλή ερμηνεία από την Hailee Steinfeld] θέλει με κάθε τίμημα να τιμωρήσει το δολοφόνο του πατέρα της, και καταφέρνει να προσλάβει τον αδίστακτο σερίφη Rooster Cogburn [Jeff Bridges] για να φέρει εις πέρας την αποστολή. Τα καταφέρνει φυσικά, μετά από πολλές περιπέτειες και με τίμημα το ένα της χέρι που το χάνει μετά από δάγκωμα φιδιού.

Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Charles Portis του 1968.
Η πρώτη μεταφορά του στη μεγάλη οθόνη έγινε το 1969 με πρωταγωνιστή στο ρόλο του Rooster Cogburn, τον John Wayne.

Δεν μπορώ να καταλάβω προς τι ο ντόρος για ένα ακόμη καουμπόικο.
Σίγουρα μια ταινία που θα έχω ξεχάσει παντελώς σε λίγες μέρες,
παρά τις καλές ερμηνείες του Μπρίτζες και της Στάινφελντ.

Le hérisson

"Η γοητεία του σκατζόχειρου" [The Hedgehog], γαλλική ταινία του 2009 σε βίντεο.
Μόνο για όσους δε θέλουν περιπέτειες, γρήγορες σκηνές και πιστολίδια.
Καταλαβαίνετε. Για όσους τους αρέσουν οι γάτες, τα βιβλία, η ευγένεια, οι ειλικρινείς ανθρώπινες σχέσεις.

Η μικρή Παλόμα [Garance Le Guillermic] ζει σε πλούσια οικογένεια σε αριστοκρατρική πολυκατοικία του Παρισιού, αλλά πλήττει θανάσιμα μιας και η μεγάλη της αδελφή δεν της δίνει την παραμικρή σημασία, η μητέρα της περιφέρει την  κατάθλιψή της από δωμάτιο σε δωμάτιο καταπίνοντας αγχολυτικά, ο δε οιονεί πατέρας της κρύβει τα τσιγάρα κάτω από το χαλάκι της εξώπορτας για να μην τον μαλώσουν.

Η Παλόμα φιλοσοφεί και κινηματογραφεί τα πάντα από ανία, και έχει αποφασίσει να αυτοκτονήσει στα δωδέκατα γενέθλιά της.
Η τυχαία όμως άφιξη ενός νέου ενοίκου, ενός ηλικιωμένου Ιάπωνα [Togo Igawa], και η συνάντησή της με τη Ρενέ Μισέλ [Josiane Balasko], τη φτωχή, μεσήλικα, παχουλή θυρωρό της πολυκατοικίας. Η Ρενέ όμως είναι μια διανοούμενη βιβλιοφάγος, που καταφέρνει να ξεφεύγει από τη βαρετή δουλειά της θυρωρού, αποσυρόμενη στο πάντα κλειστό από τα αδιάκριτα μάτια δωμάτιο - αναγνωστήριό της, και παραδίδεται στις τρεις αγάπες της: το διάβασμα, τη σοκαλοτοφαγία και το χάιδεμα του γάτου της Λεόν.
Οι συζητήσεις με τον Ιάπωνα και τη θυρωρό θα κάνουν τη μικρή Παλόμα να ανακαλύψει πολύ ενδιαφέροντες όψεις αυτού του κόσμου...

Το σενάριο βασίζεται στο ευπώλητο μυθιστόρημα της καθηγήτριας φιλοσοφίας  Muriel Barbery, L'Élégance du hérisson. [εκδόσεις Gallimard, 2006]
Καλά σκηνοθετημένη από την  Mona Achache.

The New Daughter

Μια ταινία του 2009 που είδα σε βίντεο.
 Tαινία τρόμου, σκηνοθετικό ντεμπούτο του Ισπανού σεναριογράφου Luis Bernardo. Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο διήγημα του Ιρλανδού συγγραφέα John Connolly που εκδόθηκε το 2004 στη συλλογή υπερφυσικών διηγημάτων Nocturnes.

Η περιπέτεια ενός χωρισμένου μυθιστορηματογράφου που διαπράττει το σφάλμα να μετακομίσει με τα δύο παιδιά του, τη Λουίζα και τον Σαμ [Gattlin Griffith], σε μια εντελώς απομονωμένη μονοκατοικία στο μέσω του πουθενά. Για ακόμη χειρότερη τύχη του, στην τεράστια αυλή τους υπάρχει ένας αρχαίος ινδιάνικος τύμβος, που φαίνεται πως κρύβει πολλά μυστικά.
Λίγες μέρες μετά από τη μετακόμιση, ο συγγραφέας, ο Τζον [Kevin Costner], παρατηρεί πως η δεκατριάχρονη κόρη του, η Λουίζα [Ivana Baquero] αρχίζει να φέρεται πολύ περίεργα, σαν να είναι εντελώς άλλος άνθρωπος. Στην αρχή ο Τζον αποδίδει  αυτή την αλλαγή συμπεριφοράς στα συνηθισμένα προβλήματα εφηβείας, όμως σιγά-σιγά καταλαβαίνει πως οι ιδιοτροπίες της κόρης τους έχουν μία πολύ πιο αλλόκοτη βάση που σχετίζεται με τις καταχθόνιες δυνάμεις που κρύβει ο τύμβος.

Η ταινία είναι καλογυρισμένη, αλλά η έκπληξη ίσως είναι πως οι καλύτερες ερμηνίες είναι των δύο παιδιών.

Motherhood

"Μαμά σε κρίση".

Σκηνοθετημένη και γραμμένη από την Katherine Dieckmann, που δήλωσε:
"Ένας άντρας μπορεί να γράψει μια σπουδαία ταινία με θέμα τις γυναίκες. Όχι όμως αυτή την ταινία. Δεν νομίζω πως κανείς τους μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει να αντιμετωπίζεις την καθημερινότητα όσο μια γυναίκα. Τι σημαίνει να συμβιβάζεσαι με τα οικιακά καθήκοντα."


 Και σίγουρα έχει δίκιο. Ποιος άντρας θα μπορούσε να είχε γυρίσει μια τόσο ρεαλιστική ταινία για την καθημερινότητα όπως τη βιώνει μια μοντέρνα απλή γυναίκα;


Μια ματιά επίσης στη ζωή στη Νέα Υόρκη, πέρα από τα φανταχτερά περιτυλίγματα των χαζοχαρούμενων ταινιών τύπου Sex and the City.


Πολύ καλή η Uma Thurman, στο ρόλο της Eliza Welsh, μιας νεαρής, άνεργης μητέρας με δυο μικρά παιδιά και σκύλο, και ζει σε ένα μικροαστικό διαμέρισμα στο West Village της Νέας Υόρκης, και ταυτόχρονα προσπαθεί να γράψει [τουλάχιστον σε μπλογκ] και να περιποιηθεί και τη γριά του διπλανού διαμερίσματος. Παρακολουθούμε ουσιαστικά μια-δυο μέρες από τη ζωή της, όπου προσπαθεί να οργανώσει το πάρτι γενεθλίων της εξάχρονης κόρης της, καθώς επίσης να τελειώσει ένα κείμενο 500 λέξεων για να πάρει μέρος σε λογοτεχνικό διαγωνισμό.

 Η ταινία πήρε κακές κριτικές και απέτυχε και από άποψη εισιτηρίων.


Περίεργη η κριτική στους http://movies.nytimes.com/2009/10/23/movies/23mother.html
όπου η Ελίζα παρουσιάζεται ως "εκκεντρική, ακατάστατη, ταλαντευόμενη, ασυνεπής" ,
λες και θα μπορούσε, υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες, να συμπεριφέρεται αλλιώς. 


Πολύ εκφραστική και η Minnie Driver, στο δεύτερο ρόλο της φίλης της Ελίζας, της Σίλα.