Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Συνολικές προβολές σελίδας

Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010

I love Karditsa


 



Είδα την ταινία στο συνοικιακό μου σινεμά, μόνο και μόνο επειδή είναι ελληνική. 
Το σενάριο, του Αντώνη Παλιόπουλου και της σωτηρίας Τσιτιρίδου, δεν είναι και άσχημο. Ένας τρελάρας Έλληνας επιστήμονας, , στη Νέα Υόρκη, κλωνοποιεί τον πρώτο άνθρωπο, τον Έλληνα Γρηγόρη Κανιά, από την Καρδίτσα, δημιουργώντας τον Μάικ Κανιά.
 Ο Μάικ όμως  χάνει 30 εκατομμύρια δολάρια και  βρίσκεται αντιμέτωπος με την Μαφία.
Για να σωθεί, θα πρέπει να πάει στην Καρδίτσα και να αλλάξουν θέσεις με τον κλώνο του.
Ο Γρηγόρης, είναι ένας τυπικός βλάχος, τρώει τα λεφτά της μάνας του, δε δουλεύει πουθενά και περνάει την ώρα του στις καφετέριες παρέα με έναν επίσης τεμπέλη φίλο του. Τα έχει με μια παντρεμένη συχωριανή του, τη Μαρία, η οποία όμως τον έχει ερωτευτεί τρελά και ονειρεύεται να χωρίσει κάποτε τον άντρα της και να παντρευτεί το Γρηγόρη.
Όταν όμως καταφθάνουν από την Αμερική ο κλώνος με τη Ντόρα, μια εκθαμβωτική ξανθιά, ο Γρηγόρης παρατάει τη Μαρία και κυνηγά την πρωτευουσιάνα ονειρευόμενος πως μαζί της θα γλιτώσει από τη μιζέρια του χωριού.

Η σκηνοθεσία του Στράτου Μαρκίδη, ο οποίος έγινε διάσημος με το σίριαλ "Της αγάπης μαχαιριά" τη χρονιά 2006-7, είναι καλή, χωρίς όμως να ξεφεύγει από το συνηθισμένο στιλ των σαπουνόπερων της τηλεόρασης.
Πάντως σατιρίζει τη μανία μερικών Ελλήνων να "πιάσουν με οποιοδήποτε τρόπο την καλή", κυρίως βέβαια χωρίς κόπο.

Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010

Όλα θα πάνε καλά



Μια μέτρια ελληνική ταινία του 2009, που νοίκιασα σε DVD,  ελπίζοντας να δω κωμωδία, αλλά μάλλον μου βγήκε ηθικοπλστικό μισοαστυνομικό - μισοκοινωνικό.
Ο Φάνης (Ορφέας Αυγουστίδης) -ένας κακομοίρης ιδιοκτήτης καντίνας- και η Τζίνα (Φαίη Ξυλά) -μια κοπελίτσα που δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει-  παρασύρονται από τον Μιλτιάδη (Ακης Σακελλαρίου) -μικροαπατεώνα που μόλις βγήκε από τη φυλακή νομίζει πως έστησε το κόλπο του αιώνα-, σε μια αλλόκοτη απαγωγή.
Ούτε λίγο ούτε πολύ το σχέδιο τους είναι να απαγάγουν το διεφθαρμένο μεγαλοδικηγόρο Γιώτη Μαθιόπουλο (Δημήτρης Πιατάς).
Η απίστευτη ανικανότητά τους όμως τους κάνει αντί για το δικηγόρο να καταφέρουν να απαγάγουν μόνο τη... θεία του Ελενίτσα (Έφη Παπαθεοδώρου) που έτσι κι αλλιώς ήθελε να ξεφορτωθεί!
Φυσικά αντί για λύτρα από το μαφιόζο δικηγόρο...

Η σκηνοθεσία του Γιάννη Ξανθόπουλου είναι πετυχημένη.
Οι ηθοποιοί ζωντανεύουν πειστικά τους χαρακτήρες του έργου, εκτός από τον Πιατά που αντί για λαμόγιο δικηγόρο... παίζει την αιώνια κωμική φιγούρα  που τον έχουμε συνηθίσει να βγάζει γέλιο. Εδώ ομως είναι εντελώς εκτός τόπου και χρόνου!
Επίσης η θείτσα, μια  υπερβολικά "εξωγήινη" φιλοσοφημένη ύπαρξη,  μας είναι απλώς συμπαθητική, αλλά τίποτε περισσότερο.
Το πρόβλημα με λίγα λόγια βρίσκεται στο μέτριο σενάριο (επίσης του  Γιάννη Ξανθόπουλου) και στις φτηνές ψευτοκοινωνικές κριτικές του στιλ "δε φταίνε οι μικροεγκληματίες που πάνε φυλακή, αλλά οι μεγαλοκαρχαρίες που τη γλιτώνουν".

Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010

The Road

 

 



Αν έχετε τάσεις αυτοκτονίας μην πάτε να δείτε αυτήν την ταινία. Είναι βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Cormac McCarthy , του συγγραφέα που διακατέχεται από κάποιο διεστραμμένο κόλλημα με τη... μανιοκατάθλιψη.
Στο σενάριο του Joe Penhall μεταφερόμαστε σε ένα κόσμο όπου έχει συμβεί μια ακαθόριστη βιβλική καταστροφή, οι δε ελάχιστοι επιζήσαντες άνθρωποι τριγυρνάνε αναζητώντας τα ελάχιστα υπολείμματα τροφής ή καταφεύγουν στην ανθρωποφαγία!
Υπάρχουν όμως και λίγοι "καλοί", με ψήγματα τουλάχιστον ανθρωπισμού και φλόγα ακόμη να τρεμοπαίζει στην καρδιά τους, όπως ο πατέρας [Viggo Mortensen] και ο γιος [Kodi Smit-McPhee] (οι βασικοί χαρακτήρες του έργου). Ο άρρωστος πατέρας θα καταφέρει αλήθεια να μεταφέρει το μικρό του γιο στο Νότο προτού ο ίδιος πεθάνει από τις συνεχείς αιμοπτύσεις;
Η ταινία πάντως σκηνοθετικά είναι πετυχημένη.
Ο σκηνοθέτης, John Hillcoat, μας μεταφέρει στην γκρίζα δυστοπία που απαιτεί η πλοκή του έργου, και οι ηθοποιοί ανταποκρίνονται σωστά στους δύσκολους ρόλους τους.
Προσωπικά όμως ξεχώρισα την ερμηνεία του Robert Duvall στο δεύτερο ρόλο ενός περιπλανόμενου υπερήλικα και της Charlize Theron στον επίσης δεύτερο ρόλο της νεκρής μητέρας του "γιου" (δεν είχε αντέξει να ζει υπό τις συνθήκες αυτές και είχε αυτοκτονήσει πριν ο άντρας και το παιδί της πάρουν τους δρόμους), ο δε "πατέρας" τη βλέπει συχνά στον ύπνο του ή όταν καταφέρνει να ονειροπολεί.



Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010

Επικίνδυνες μαγειρικές




Μια ταινία του σκηνοθέτη Βασίλη Τσελεμέγκου, σενάριο γραμμένο από τη Μαρία Πάουελ, βασισμένο στο ομώνυμο ευπώλητο μυθιστόρημα του Ανδρέα Στάϊκου, που έχει μεταφραστεί ήδη σε 30 γλώσσες και έχει γίνει και θεατρικό.
Ένα  εκθαμβωτικό μοντέλο, η Νανά (Κάτια Ζυγούλη), γνωρίζεται με δυο σεφ
το Δαμοκλή (Γιώργος Χωραφάς) και το Δημήτρη (Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης)
και δημιουργείται μεταξύ τους ένα κρυφό ερωτικό τρίγωνο, κρυφό μόνο για τους άντρες, ενώ η Νανά δε φαίνεται να την πειράζει να κάνει έρωτα και με τους δύο, ακόμη και την ίδια ημέρα.
Της αρέσουν κι οι δύο, για διαφορετικούς λόγους: ο Δαμοκλής είναι ο ώριμος άντρας με πείρα, πιο συνεσταλμένος αλλά και απαιτητικός, ο Δημήτρης κατά πολύ νεαρότερος του Δαμοκλή, αλλά και πιο γήινος, αυθόρμητος, και απρόβλεπτος. Κι οι δυο τους λατρεύουν να μαγειρεύουν με φαντασία.
Της Νανάς της αρέσουν βέβαια τα εκπληκτικά εδέσματα που με τόση μαεστρία της ετοιμάζουν, πριν την οδηγήσουν, ή τους οδηγήσει, στο κρεβάτι (καμιά φορά και στο... τραπέζι) για εξίσου νόστιμες ερωτικές περιπτύξεις.
Μια του κλέφτη, όμως, δυο του κλέφτη, οι άντρες (που τυχαίνει να μένουν σε διπλανά διαμερίσματα του κέντρου της Αθήνας) αντιλαμβάνονται ότι κορτάρουν την ίδια γυναίκα και τότε ...
Καλογυρισμένη αισθησιακή ταινία, χωρίς να ολισθαίνει στο πορνό, που δεν πήρε πολύ καλές κριτικές (1) αλλά βλέπεται όμως ευχάριστα.

1. κριτική της ταινίας στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=19&artid=4558069&enthDate=30012010
2. διαφημιστικό της ταινίας
http://www.youtube.com/watch?v=_xNy2fllO4Y
3. ενδιαφέρουσα κριτική και βίντεο με σχόλια από τους συντελεστές της ταινίας στο ελληνικό μπλογκ Movies for the Masses
http://mftm.blogspot.com/2009/11/2010-promo-reel.html

Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2010

Notebook



Μια ταινία του σκηνοθέτη Nick Cassavetes, του 2004, που είδα σε βίντεο, βασισμένη στο μυθιστόρημα του Nicholas Sparks.
Ο φτωχός, πλην όμως τίμιος Noah Calhoun [Ryan Gosling], συναντά σε ένα λουναπάρκ τη χαριτωμένη Allie Hamilton [Rachel McAdams], η οποία όμως τυγχάνει αρκετά πλούσια και ψηλομύτα. Την πολιορκεί στενά και... έρχεται ο έρωτας.
Οι γονείς της βέβαια δε συμφωνούν με τη σχέση και προσπαθούν να την κάνουν να τον ξεχάσει, καθώς η μεν Άλι πάει για σπουδές, ο δε Νώε πάει φαντάρος στον πόλεμο.
Η Άλι βρίσκει φυσικά τελικά έναν καθώς πρέπει νεαρό της τάξης της που εγκρίνουν οι γονείς της, αλλά όταν ο Νώε γλιτώνει από τον πόλεμο και επιστρέφει στην πατρίδα, η Άλι τον ξανασυναντά και τελικά παρατάει τον αρραβωνιαστικό της για τον μοναδικό της πραγματικό έρωτα.
Μια κλασική ταινία μελό, καλογυρισμένη όμως και συγκινητική, που δε θα απογοητεύσει τους θεατές που αρέσκονται να βρέχουν πολλά μαντίλια με δάκρυα!

Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010

Ice Age: Dawn of the Dinosaurs



Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΠΑΓΕΤΩΝΩΝ 3: Η ΑΥΓΗ ΤΩΝ ΔΕΙΝΟΣΑΥΡΩΝ


Όταν είχα δει την πρώτη ταινία της σειράς στο σινεμά, απλά δεν μπορούσα να κρατήσω την κοιλιά μου από τα γέλια.
Είδα φυσικά και τη δεύτερη και τούτη εδώ, την τρίτη, σε DVD.
Ευτυχώς ποιοτικά είναι όλες τους καλές. Βέβαια δε γελάς το ίδιο μιας και τα αστεία είναι πια κάπως αναμενόμενα, αλλά τα κινούμενα σχέδια είναι απλώς ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ.
Μόνο γι' αυτό, αξίζει να τις δει κάποιος όλες τις ταινίες!
Καλύτεροι χαρακτήρες σε όλες τους, οι απίστευτα κωμικοί "βελανιδοφάγοι".

Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2010

The Oxford Murders



Το σενάριο βασίζεται στο μυθιστόρημα του Αργεντινού μαθηματικού Guillermo Martínez.
Ο μεταπτυχιακός φοιτητής Martin (Elijah Wood), έρχεται για σπουδές στη Οξφόρδη και προσπαθεί να εργαστεί με επιβλέποντα το μεγάλο του είδωλο, τον καθηγητή Arthur Seldom (John Hurt). Είναι τόση η εμμονή του με τον Σέλντομ που νοικιάζει επίτηδες δωμάτιο στη μονοκατοικία ιδιοκτησίας μιας γριάς φίλης του καθηγητή. Η κυρία όμως αυτή βρίσκεται μετά από λίγες μέρες δολοφονημένη, ακολουθούν και άλλοι φόνοι... και οι μαθηματικοί προσπαθούν να βρουν το δολοφόνο.
Είναι όμως δυνατόν να φτάσουμε στην απόλυτη αλήθεια;
Εδώ πλέον μπερδεύονται και λίγες από τις θεωρίες του Wittgenstein, τα πράγματα γίνονται πολύ περίπλοκα και ο άμοιρος ο φοιτητής αρχίζει να καταλαβαίνει πως κάποιος του την έχει στημένη...

Μέχρι τώρα είχαμε δει ψυχοπαθείς μαθηματικούς [John Forbes Nash στο "A Beautiful Mind"], ομοφιλόφυλους μαθηματικούς [Alan Turing στο "Enigma"], μας έλειπαν οι δολοφόνοι μαθηματικοί!
Αυτό... το κενό έρχεται να καλύψει η ταινία, η οποία δε θα απογοητεύσει τους λάτρεις των αστυνομικών περιπετειών, με τις αναπάντεχες ανατροπές.
Χωρίς όμως να πρόκειται για κάποιο σπουδαίο έργο, ούτε από άποψη πρωτοτυπίας, ούτε από άποψη σκηνοθεσίας.

Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010

Dorian Gray







To πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι ξαναζωντανεύει για πολλοστή φορά στη μεγάλη οθόνη από το σκηνοθέτη Oliver Parker.

Ο πανέμορφος Dorian Gray (Ben Barnes) γνωρίζεται με τον εκκεντρικό λόρδο Henry Wotton (Colin Firth) που τον ξελογιάζει γνωρίζοντάς του τους απίθανους τρόπους σαρκικών απολαύσεων που μπορούν να του χαρίσουν η αστείρευτη πηγή πλούτου που διαθέτει. Δεν του φτάνουν όμως αυτά. Θέλει να παραμείνει για πάντα νέος και γοητευτικός όπως και η εικόνα του στον ωραιότατο πίνακα που ζωγραφίζει ο φίλος τους Basil Hallward [Ben Chaplin]. Με ένα μικρό αντάλλαγμα... τη ψυχή του.
Η περίφημη ιστορία του Oscar Wilde, ξαναγραμμένη από το σεναριογράφο Toby Finlay, είναι η βάση αυτής της αξιόλογης ταινίας. Βοηθούν φυσικά η καλή σκηνοθεσία του Oliver Parker, ο οποίος διδάσκει με δεξιοτεχνία τους ηθοποιούς του πώς να ερμηνεύσουν τους δύσκολους ρόλους των χαρακτήρων του μοναδικού αυτού έργου.