Οι Άγγλοι είναι τέλειοι στο περιτύλιγμα.
Τρανό παράδειγμα η ταινία "Ο λόγος του βασιλιά' όπου καταφέρνουν να γυρίσουν μια ολόκληρη ταινία γύρω από τις προσπάθειες ενός τσαρλατάνου λογοθεραπευτή να γιατρέψει τον ανίκανο ούτως ή άλλως διάδοχο του βρετανικού θρόνου, Γεώργιο, από τα αναρίθμητα συμπλέγματά του, ώστε να καταφέρει... να μιλήσει μπροστά σε κοινό!
[Πρόκειται για το μικρότερο αδερφό του βασιλιά Εδουάρδου του 8ου, ο οποίος παρατήθηκε από το θρόνο για τα μάτια της μιας χωρισμένης Αμερικανίδας.]
Το γελειοδέστερο είναι πως η ταινία προτάθηκε και για
Όσκαρ.
Σιγά το μεγάλο ηθοποιό Colin Firth...
Θα μας τον σερβίρουν σε λίγο ως αντάξιο του Albert Finney και του Lawrence Olivier.
O σκηνοθέτης Tom Hooper καταφέρνει να γυρίσει βέβαια μια ενδιαφέρουσα ιστορική ταινία, αλλά ο Colin Firth για Όσκαρ;;;
Δε λέω, καλός ήταν στις ερωτικές κομεντί που τον έχουμε δει, αρκετά καλός και στο ρόλο του πανύβλακα βασιλιά Γεωργίου του 6ου, αλλά για Όσκαρ;
Προσωπικά μου άρεσε πολύ ο Geoffrey Rush, στο ρόλο του τσαρλατάνου λογοθεραπευτή. Μοιάζει στο πρόσωπο περισσότερο με το βασιλά Γεώργιο τον 6ο, και θα έπρεπε να είχε καλύτερα πάρει αυτός το ρόλο, αλλά ηλικιακά δεν ταίριαζε.
Κακή επιλογή ήταν επίσης ο Timothy Spall στο ρόλο του Τσώρτσιλ, απλά μια δύστροπη καρικατούρα του μεγαλοφυούς πολιτικού.
Αντιθέτως, πολύ καλή ήταν η Εve Best στο ρόλο της μοιραίας γυναίκας που ξελόγιασε τον φιλοναζί Εδουάρδο, και εκφραστικότατοι οι Michael Gambon και Guy Pearce, αντίστοιχα στους ρόλους των βασιλιάδων Γεωργίου του 5ου και Εδουάρδου του 8ου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου