A Christmas Carol

H ταινία φέρει επίσης τον τίτλο Disney's A Christmas Carol για να την ξεχωρίζουμε από παλιότερες εκδοχές της φημισμένης νουβέλας του Charles Dickens του 1843.
Η εταιρία έχει στη φαρέτρα της δύο ακόμη ταινίες βασισμένες στο ίδιο έργο:
το Mickey's Christmas Carol το 1983 &
το The Muppet Christmas Carol το 1992 [αφού πήρε τα δικαιώματα από την εταιρία Jim Henson Productions].
Δεν είδα την ταινία στην τρισδιάστατη μορφή της, μιας και προτίμησα να τη απολαύσω στον κινηματογράφο της γειτονιάς ανήμερα τα Χριστούγεννα, όπου ευχόμαστε με τους υπαλλήλους τα χρόνια πολλά καθώς μας ξέρουν ως συχνούς θαμώνες.
Καταλαβαίνετε τι εννοώ. Το ζεστό κλίμα της γιορτής πιο σημαντικό από την τεχνολογική
καινοτομία. Δεν είμαι και τόσο σίγουρος πως το σκορ είναι 1-0, αλλά η επιλογή του κινηματογράφου οπωσδήποτε κάτι σημαίνει.

Στο ρόλο του πιο διάσημου τσιγκούνη όλων των εποχών, του Ebenezer Scrooge, ο Jim Carrey, ο οποίος επίσης υποδύεται μεταμορφωμένος και τα τρία φαντάσματα των παρελθόντων, σημερινών και μελλοντικών Χριστουγέννων που τυραννάνε μια ολόκληρη βραδιά τον Σκρουτζ, υποδεικνύοντάς του ταυτόχρονα τους λόγους για τους ποιους πρέπει να αλλάξει στάση ζωής.
Ο Gary Oldman ανέλαβε τους ρόλους των Jacob Marley, Bob Cratchit και του μικρούλη Tim, του ανάπηρου γιου του φτωχού υπαλλήλου του Σκρουτζ, τα βάσανα του οποίου τελικά ραγίζουν την παγωμένη καρδιά του τσιγκούνη και τον κάνουν να μεταμορφωθεί σε φιλάνθρωπο.
Τέλος, η Robin Wright Penn παίζει τους ρόλους της αδελφής του Σκρουτζ Fan Scrooge, όσο και του μεγάλου του έρωτα των νεανικών του χρόνων, της Belle.

Ο σκηνοθέτης Robert Zemeckis, που έγραψε και το σενάριο, είναι λάτρης του έργου του μεγάλου συγγραφέα του 19ου αιώνα, τον ενδιαφέρει δε ιδιαίτερα το θέμα του ταξιδιού στο χρόνο (ή μάλλον το να αναλογιστούμε πώς θα ήταν τα πράγματα στην προσωπική μας διαδρομή, αν...). Ας μην ξεχνάμε πως μας έχει χαρίσει το εκπληκτικό Back to the Future, το 1985.
Έμεινε απόλυτα πιστός στο κλασικό έργο του Charles Dickens, προσπαθώντας να αναπαραστήσει όσο το δυνατόν ακριβέστερα το Λονδίνο του 1843, κτήρια, ενδυμασίες προφορά των χαρακτήρων.
Ακόμη και οι φιγούρες των επεξεργασμένων σε κινούμενα σχέδια πρωταγωνιστών και φαντασμάτων μοιάζουν πολύ με την εικονογράφηση της πρώτης έκδοσης του βιβλίου από τον John Leech.

Δεν πρόκειται βέβαια για την ταινία σταθμό στην ιστορία του κινηματογράφου, της λείπει εμφανώς η σπίθα της πρωτοτυπίας, αλλά ίσως αυτό είναι και το τίμημα που εν γνώσει του πλήρωσε ο σκηνοθέτης, αλυσσοδεμένος καθώς είναι με την ακριβή αναπαράσταση του αρχικού έργου.
Προσωπικά δε μου αρέσει καθόλου η καρτουνοποίηση των ανθρώπινων χαρακτήρων σε τέτοια έργα.
Άλλο πράγμα το "Avatar" ή το "Who framed Roger Rabbit" (όπου τα κινούμενα σχέδια δεν ενοχλούν καθόλου ή ίσως είναι αναγκαία), και άλλο είναι "Η χριστουγεννιάτικη ιστορία".
Θα προτιμούσα να είχε γυριστεί χωρίς την επεξεργασία. Έτσι θα ήταν περισσότερο μαγική και πιθανόν πιο "παιδική".

Διαβάστε την κριτική του A. O. Scott στους New York Times.