Κυνόδοντας

Μια ταινία του του Γιώργου Λάνθιμου που κέρδισε δύο βραβεία στο 62ο κινηματογραφικού φεστιβάλ των Κανών [το βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο Τμήμα «Ένα Κάποιο Βλέμμα», καθώς και το Prix De La Jeunesse της Επιτροπής Νέων].

Μια οικογένεια παρανοϊκών γονιών αποφασίζουν να αποκόψουν τα τρία τους παιδιά εντελώς από τον έξω κόσμο, γεμίζοντας το μυαλό τους με διάφορους φανταστικούς κινδύνους που υποτίθεται πως τα απειλούν, όπως ανθρωποφάγες γάτες!
Ο μόνος άνθρωπος από τον έξω κόσμο που επιτρέπεται να μπει στο άβατο είναι η Χριστίνα, μια υπάλληλος εταιρίας ασφαλείας που δουλεύει στο εργοστάσιο του μπαμπά.
Ο ρόλος της είναι να φροντίζει τις ερωτικές ορέξεις του κανακάρη βουτυρομπεμπέ. Για τις δύο κόρες φυσικά δεν προβλέπεται κάποια αντίστοιχη εξυπηρέτηση, έτσι αυτές ικανοποιούν τη σεξουαλικότητά τους με ομοφιλοφυλικά γλυψίματα.
Όταν όμως η Χριστίνα χαλάει τα χρηστά ήθη της οικογένειας διότι δανείζει βιντεοταινίες στη μια από τις κόρες, ο μπαμπάς την απολύει από προσωπική πόρνη του μοναχογιού, οπότε το ρόλο του σκεύους ηδονής αναλαμβάνουν οι αδερφές του!

Ο διεθνής τύπος μίλησε για πραγματικές σκηνές σεξ, αριστουργηματικά στατικά πλάνα με αναφορές στους ανησυχητικά γαλήνιους αλλά χρωματικά έντονους πίνακες του David Hockney, ενώ η αφύσικη απόσταση ανάμεσα στους πρωταγωνιστές και την πραγματικότητα θυμίζει έντονα το απόκοσμο Christina's World του Andrew Wyeth.

Προσωπικά η ταινία με άφησε παγερά αδιάφορο.
Το θέμα της κοινωνικής αποξένησης δεν είναι καθόλου πρωτότυπο. Παρόμοια ταινία γύρισε πριν χρόνια ο M. Night Shyamalan (The Village 2004), μόνο που εκεί αντί για ξεκομμένη οικογένεια είχαμε ένα ολόκληρο αποκομμένο χωριό. Και ήταν άπειρα πιο πειστική από την ταινία του Λάνθιμου.
Η ταινία ήταν βαρετή, παρά τα τραγελαφικά συμβάντα που διάσπαρτα έριξε ο σκηνοθέτης, ελλείψει σοβαρής πλοκής.
Το μόνο θετικό που είδα ήταν η πολύ καλή ηθοποιία. Οι ηθοποιοί κατάφεραν να δείξουν πολύ ζωντανά την μελαγχολία και ανία που ζούσαν όλα τα μέλη της οικογένειας, με αποκορύφωμα τις διάφορες βίαιες σκηνές: μαχαιρώματα, ξεκοίλιασμα μιας γατούλας, ξυλοδαρμός των παιδιών από τους γονείς, όλες όμως χωρίς πάθος, σχεδόν "δικαιολογημένες" μέσα στις άρρωστες συνθήκες που ζούσαν.


ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθεσία: Γιώργος Λάνθιμος
Σενάριο: Γιώργος Λάνθιμος, Ευθύμης Φιλίππου
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Θύμιος Μπακατάκης
Σκηνογράφος/Ενδυματολόγος: Έλλη Παπαγεωργακοπούλου
Μοντάζ: Γιώργος Μαυροψαρίδης
Ήχος: Λέανδρος Ντούνης
Παίζουν: Χρήστος Στέργιογλου, Μισέλ Βάλεϊ, Αγγελική Παπούλια, Χρήστος Πασσαλής, Μαίρη Τσώνη, Άννα Καλαϊτζίδου
Παραγωγός: Γιώργος Τσούργιαννης
Executive Producer: Ηρακλής Μαυροειδής
Associate Producer: Αθηνά Τσαγκάρη
Διεύθυνση Παραγωγής: Σταύρος Χρυσογιάννης
Εταιρεία Παραγωγής: BOO PRODUCTIONS
Συμπαραγωγοί: ΕΚΚ, Γιώργος Λάνθιμος, Horsefly Productions